شخصيت زهراي اطهر، در ابعاد سياسي و اجتماعي و جهادي، شخصيت ممتاز و برجسته‌يي است; به طوري كه همه‌ي زنان مبارز و انقلابي و برجسته و سياسي عالم مي‌توانند از زندگي كوتاه و پرمغز او درس بگيرند. زني كه در بيت انقلاب متولد شد و تمام دوران كودكي را در آغوش پدري گذراند كه در حال يك مبارزه‌ي عظيم جهاني فراموش نشدني بود. آن خانمي كه در دوران كودكي، سختيهاي مبارزه‌ي دوران مكه را چشيد، به شعب ابي‌طالب برده شد، گرسنگي و سختي و رعب و انواع و اقسام شدتهاي دوران مبارزه‌ي مكه را لمس نمود و بعد هم كه به مدينه هجرت كرد، همسر مردي شد كه تمام زندگيش جهاد في‌سبيل‌الله بود و در تمام قريب به يازده سال زندگي مشترك فاطمه‌ي زهرا و اميرالمؤمنين(عليهماالسلام)، هيچ سالي، بلكه هيچ نيم سالي نگذشت كه اين شوهر، كمر به جهاد في‌سبيل‌الله نبسته و به ميدان جنگ نرفته باشد و اين زن بزرگ و فداكار، همسري شايسته‌ي يك مرد مجاهد و يك سرباز و سردار دايمي ميدان جنگ را نكرده باشد.
پس، زندگي فاطمه‌ي‌زهرا(س)، اگر چه كوتاه بود و حدود بيست سال بيشتر طول نكشيد; اما اين زندگي، از جهت جهاد و مبارزه و تلاش و كار انقلابي و صبر انقلابي و درس و فراگيري و آموزش به اين و آن و سخنراني و دفاع از نبوت و امامت و نظام اسلامي، درياي پهناوري از تلاش و مبارزه و كار و در نهايت هم شهادت است. اين، زندگي جهادي فاطمه‌ي‌زهراست كه بسيار عظيم و فوق‌العاده و حقيقتا بي‌نظير است و يقينا در ذهن بشر ـ چه امروز و چه در آينده ـ يك نقطه‌ي درخشان و استثنايي است.
سخنراني در ديدار جمع كثيري از بانوان كشور 68/10/26